A Single Man - Christopher Isherwood
Ιουλίου 19, 2015
“A few times in my life I’ve had moments of absolute clarity. When for a few brief seconds the silence drowns out the noise and I can feel rather than think, and things seem so sharp and the world seems so fresh. It’s as though it had all just come into existence. I can never make these moments last. I cling to them, but like everything, they fade. I have lived my life on these moments. They pull me back to the present, and I realize that everything is exactly the way it was meant to be.”
Στο A single Man βλέπουμε μια μέρα από την ζωή του ομοφυλόφιλου George ενός Βρετανού μεσήλικα καθηγητή λογοτεχνίας που ζει στην Καλιφόρνια στις αρχές της δεκαετίας του '60. Ο συνεργάτης και σύντροφός του Jim μόλις έχει πεθάνει από ένα αυτοκινητικό δυστύχημα και ο George βρίσκετε σε ένα πρώιμο στάδιο για να συμβιβαστεί με το γεγονός. Το σοκ έχει περάσει και τώρα βρισκόμαστε σε μια βαθιά κατάσταση κατάθλιψης και ο μόνος τρόπος που βρίσκει για να ξεφύγει από αυτήν είναι η καθημερινή του ρουτίνα.
Ουσιαστικά μέσα στο βιβλίο μας παρουσιάζονται δύο μορφές του George αυτού που ξέρει πως να κινηθεί, τι να πει, τι να κάνει. Και ο αληθινός, η πραγματική του σκέψη και αισθήσεις. Λίγο πολύ όλοι κρύβουμε δύο πρόσωπα μέσα μας. Υπάρχει το άτομο που μιλάει για μας και υπάρχει και ο άνθρωπος που λέει αυτό που πραγματικά σκέφτεται και νιώθει... Αλλά το ερώτημα είναι ποιο από αυτά τα δύο πρόσωπα χρησιμοποιούμε περισσότερο στην ζωή μας;
“Do you think it makes people nasty to be loved? You know it doesn’t! Then why should it make them nice to be loathed? While you’re being persecuted, you hate what’s happening to you, you hate the people who are making it happen; you’re in a world of hate. Why, you wouldn’t recognize love if you met it! You’d suspect love! You’d think there was something behind it—some motive—some trick.”
Μέσα από τις σελίδες ο George προσπαθεί να βρει τελικά ένα νόημα στην πληκτική ζωή του. Μια κατάσταση που ο Isherwood συμβάλει μέσα στο κείμενο πολύ έξυπνα με το πρόσημα "it". Δεν μπορεί να ξεφύγει από το γεγονός πως η απώλεια του Jim τον επηρεάζει.
“That which has awoken then lies for a while staring up at the ceiling and down into itself until it has recognized I, and therefrom deduced I am, I am now. ‘Here’ comes NEXT, and it is at least negatively reassuring, because here, this morning, is where it had expected to find itself.”
Ο Isherwood μέσα από το βιβλίο του μας δείχνει πόσο καταπιεσμένη είναι η φόβοι μας και πως αντιδράμε σε αυτούς όταν φτάνουμε στο σημείο να τους αντιμετωπίσουμε. Ο συγγραφέας καταφέρνει να μας δώσει με τρομερό βάθος την απελπισία που κατακλύζει τον ήρωα μας και μέσα σε μόνο 152 σελίδες να μας δώσει ομαλά όλα τα στάδια που περνάει ο George μέχρι να φτάσει σε ένα μέτρο μια καινούρια αναγέννηση την ολοκλήρωση του.
“I am alive, he says to himself, I am alive! And LIFE energy surges hotly through him, and delight, and appetite.
How good to be in a body - even this old beat-up carcass - that still has warm blood and live semen and rich marrow and wholesome flesh!”
Ο Isherwood δεν μας απαντάει στο πως μπορούμε τελικά να ξεπεράσουμε ένα τέτοιο γεγονός αλλά μας δίνει μια ματιά για το πως ο άνθρωπος έχει την δύναμη να ξεπεράσει την απώλεια και τους φόβους του. Και αυτό ακριβώς κάνει τον άνθρωπο δυνατό το ότι μπορεί να επουλώνει τις πληγές του χωρίς να ξεχνάει πραγματικά... Ενώ η τελευταία σελίδα του βιβλίου είναι από τα ομορφότερα πράγματα που έχω διαβάσει!
“No one ever hates without a cause....”
Βαθμολογία: 5/5 Αστέρια!
0 σχόλια