Station Eleven Review

Απριλίου 13, 2015

To Station Eleven είναι ένα post-apocalyptic μυθιστόρημα που χάρης την Emily St. John Mandel καταφέρνει να εισάγει ένα διαφορετικό στυλ στο είδος. Ο κόσμος που έχει δημιουργήσει δεν είναι μόνο βίαιος, βάρβαρος και άυλος. Είναι βαθιά ανθρώπινος, πραγματικός!

Η ιστορία ξεκινάει σε μια θεατρική σκηνή στο Τορόντο όπου παίζεται το έργο King Lear, ο Arthur Leander πρωταγωνιστής της παράστασης καταρρέει μπροστά στην σκηνή. Αυτήν είναι η αρχή μπροστά σε μια παγκόσμια τραγωδία που μέσα σε λίγες μέρες μια σπάνια γρίπη θα κτυπήσει το 99% του ανθρώπινου πληθυσμού. Μέσα στους ελάχιστους επιζώντες βρίσκεται η Kirstin Raymonde μια νεαρή κοπέλα που έπαιζε από παιδί στο ίδιο θέατρο.

Κάπως έτσι ακολουθούμε την ζωή κάποιον επιζώντων. Την προσπάθειά τους να καλυτερέψουν την ζωή τους, να βρουν μια σανίδα σωτηρίας, να κρατήσουν ζωντανές τις αναμνήσεις τους, να συνεχίσουν ότι τους κληρονόμησε η ανθρωπότητα αφού όλα κατάφεραν να χαθούν μέσα σε μια φαινομενικά συνηθισμένη νύχτα, να φτιάξουν ένα καινούριο μονοπάτι!

Στην ιστορία του μυθιστορήματος υπάρχει μεγάλη ποικιλία διαφορετικών χαρακτήρων. Πρωταγωνίστρια μας είναι η Kirstin και κάποιοι φίλοι της από την Συμφωνική. Εκτός από αυτούς όμως βλέπουμε και χαρακτήρες όπου όλοι είναι προϊόν της ζωής του Arthur. Την πρώην γυναίκα του, τα παιδιά του, μερικούς φίλους, φωτογράφους, παπαράτσι αλλά και πράκτορες. Όλοι άνθρωποι απλοί που δεν διαφέρουν ουσιαστικά καθόλου από μας, με προβλήματα και συνηθισμένες δουλειές. Ίσως τελικά αυτό είναι που κάνει το βιβλίο τόσο ξεχωριστό, η αλήθεια που κρύβει μέσα από τις σελίδες του.

Η Emily St. John Mandel καταφέρνει να θίξει προβληματισμούς που όλοι κατά καιρούς έχουμε σκεφτεί και εξετάσει. Τα λόγια της Kristin ''Hell is the absence of the people you long for'' αλλά και το βαθυστόχαστο κομμάτι που διαβάζουμε ''That’s what passes for a life… That’s what passes for happiness…'' μας φέρνουν χιλιάδες εικόνες και σκέψεις στο μυαλό.

Το Station Eleven είναι από εκείνα τα βιβλία που σε κάνουν να προβληματιστείς και να σκεφτείς την ζωή διαφορετικά.... Εξαιρετικά καλογραμμένο, με χαρακτήρες που μόνο στην καρδιά σου μπορείς να τους βάλεις, έξυπνο και με μια δικιά του ματιά για τον κόσμο... Αξίζει να το διαβάσετε!

Best Quotes:

-Survival is insufficient!

-Hell is the absence of the people you long for.

-No one ever thinks they’re awful, even people who really actually are. It’s some sort of survival mechanism.

-Dr. Eleven: What was it like for you, at the end? Captain Lonagan: It was exactly like waking up from a dream.

-What I mean to say is, the more you remember, the more you’ve lost.

-What was lost in the collapse: almost everything, almost everyone, but there is still such beauty. Twilight in the altered world, a performance of A Midsummer Night’s Dream in a parking lot in the mysteriously named town of St. Deborah by the Water, Lake Michigan shining a half mile away. […] And no in a twilight once more lit by candles, the age of electricity come and gone, Titania turns to face her fairy king. “Therefore the moon, the governess of floods, pale in her anger, washes all the air, that rheumatic diseases do abound.

-There was a reminder that the library was always seeking books, and that they paid in wine.

Βαθμολογία: 5/5 Αστέρια!