- I' am Back! Συγνώμη που χάθηκα τόσο καιρό, αλλά τώρα είμαι πίσω και σας έχω πολλά νέα πράγματα για να δούμε και σχολιάσουμε όλοι μαζί!
Εντάξει αυτοί οι δύο μήνες νομίζω ήταν οι χειρότεροι μου, δεν διάβασα σχεδόν τίποτα! Αν και καλοκαίρι χρόνος δεν υπήρχε και ο λίγος ελεύθερος αφιερωνόταν περισσότερο σε μαραθώνιο τηλεοπτικών ξένων σειρών παρά στα βιβλία, ελπίζω όμως πως από τον Αύγουστο θα επανορθώσω!
JUNE:
Μέσα στον Ιούνη ολοκλήρωσα και την γλυκύτατη σειρά της Jenny Han! Μια σειρά που χωρίς να το περιμένω έγινε από της αγαπημένες μου ενώ δεν θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερο τέλος για αυτήν!
Χωρίς εσένα δεν υπάρχει καλοκαίρι: Ακριβώς στο ίδιο μήκος κύματος η Jenny Han συνεχίζει την ιστορία των ηρώων μας και στο δεύτερο βιβλίο της σειράς. Έτσι βλέπουμε την Belly να έχει μεγαλώσει και ωριμάσει πια μέσα από διάφορες καταστάσεις ενώ η προσοχή μας στρέφεται εξίσου το ίδιο πάνω στα δύο αγόρια Conard/Jeremiah. Η γλυκιά καλοκαιρινή ατμόσφαιρα μένει αυτήν την φορά όμως πασπαλισμένη με την Θλίψη του χαμού της Susannah.
Η βαθμολογία μου: 4/5 αστέρια
Θα έχουμε πάντα το δικό μας καλοκαίρι: Και τέλος το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της σειράς που προσωπικά το θεωρώ και το καλύτερο! Πραγματικά το λάτρεψα. Αγάπησα κάθε του στιγμή. Κάθε στιγμή που έκανε την καρδιά μου να χτυπάει, κάθε στιγμή που με έκανε να γελάσω και κάθε στιγμή που με έκανε να κλάψω. Γιατί με την τριλογία του ''Καλοκαίριου'' ένιωσα και εγώ η ίδια να μεγαλώνω με τους χαρακτήρες, βίωσα τα καλοκαίρια μαζί τους είδα την γλυκιά- καλή αλλά και την δυσάρεστη πλευρά τους ενώ η κατάληξη του βιβλίου ήταν πανέμορφη!
Η βαθμολογία μου: 5/5 αστέρια
Glass (Crank # 2): Η συνέχεια της σειράς Crank από την Ellen Hopkins. Το πρώτο βιβλίο της σειράς το λάτρεψα το δεύτερο το αγάπησα. Εντάξει αυτό το βιβλίο με έκανε να κλάψω τόσο μα τόσο πολύ. Γεμάτο βία, έντονα συναισθήματα, πόνο, εθισμό και απόγνωση η ιστορία αυτήν δεν μπορεί να μην σας εθίσει και σας τους ίδιους για την συνέχεια, γεμάτο πάντα με την Ρεαλιστική γραφή της Ellen Hopkins.
Η βαθμολογία μου: 5/5 αστέρια
JULY:
Στις οχθες του ποταμού πιέδρα κάθισα κι έκλαψα: Δεν είμαι η τεράστια φαν του Paulo Coelho αλλά όλα όσα βιβλία του έχω διαβάσει μου άρεσαν. Στις όχθες του ποταμού πιέδρα είναι ένα βιβλίο που μπλέκει τον έρωτα και την αγάπη με την καθολική θρησκεία και την αφιέρωση στον θεό. Για ακόμη μια φορά η γραφή του Coelho είναι απλή και λιτή κάνοντας έτσι το βιβλίο ευκολοδιάβαστο και προσιτό στο κοινό ακόμα και αν μιλάει για πράγματα και συγκεκριμένα για πτυχές του θεού και της θρησκείας που πολύ άνθρωποι δεν έχουμε καν σκεφτεί. Υπάρχουν κομμάτια μέσα στο βιβλίο υπέροχα ενώ η ερωτική ιστορία του είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Τώρα όμως είχε και κάποια αρνητικά, δεν ξέρω αν είναι επειδή δεν έχω μεγαλώσει με τις καθολικές ιδέες αλλά υπήρχα στιγμές που δεν συμφωνούσα με τις προκείμενες απόψεις πάνω καθαρά σε θρησκευτικά θέματα ενώ το τέλος αν και όπως πάντα γλυκό και όμορφο ήταν αρκετά απότομο και γρήγορα αναγκάζοντάς με να το διαβάσω 2 φορές πιστεύοντας πως κάτι έχασα!
Η βαθμολογία μου: 3/5 αστέρια
Αυτοί είμαστε οι Έλληνες: Στο συγκεκριμένο βιβλίο βρίσκουμε μια σοβαρή επιστημονική έρευνα. Αν και κάποιος θα περιμένει πως ένα επιστημονικό βιβλίο θα ήταν δύσκολο και με δυσνόητο ύφος ο Θεόδωρος Πετρόπουλος καταφέρνει να αποδώσει όλες τις επιστημονικές έρευνες με το πιο απλό τρόπο. Το βιβλίο είναι μικρό σε έκταση και εύκολο να διαβαστεί από όλους. Όσοι ενδιαφέρονται για την ανθρωπολογία αλλά και την καταγωγή του ίδιου του Ελληνικού έθνους θα το βρουν πολύ ενδιαφέρον ενώ μέσα θα βρουν μια ενδιαφέρουσα και συγκεντρωμένη βιβλιογραφία.
Η βαθμολογία μου: 4/5 αστέρια
Σκοτεινό Ποτάμι: Την ταινία που βασίζεται πάνω στο βιβλίο την είχα δει πριν πολλά χρόνια όταν είχε και πρώτο βγει, η αλήθεια είναι πως δεν θυμάμαι πολλά πράγματα από αυτήν αν και μου μένει αξέχαστη ακόμα η ερμηνεία και το βλέμμα του David (Tim Robbins). Τώρα το βιβλίο μας διηγείται την ιστορία μιας παρέας αγοριών που μια μέρα θα αλλάξουν ριζικά την ζωή τους στους φτωχικούς δρόμους της Βοστόνης. Ένα αστυνομικό δράμα με κοινωνικές αλλά και ψυχολογικές προεκτάσεις που σε καθηλώνει. Από την αρχή μέχρι το τέλος του σε κρατάει σε αγωνία ενώ δεν σταματάει να δίνει τα δικά του κοινωνικά μηνύματα. Η εξαιρετική γραφεί του Dennis Lehane καταφέρνει να σε συνεπάρει ενώ θεματικά καταπιάνεται με τους δαίμονες της παιδικής ηλικίας και πως αυτοί επηρεάζουν την μετέπειτα ζωή. Με ένα τέλος ενδιαφέρον που αν και δεν μου φάνηκε δίκαιο δεν μπορώ να αρνηθώ πως είχε τον ρεαλισμό του.
Η βαθμολογία μου: 5/5 αστέρια
