Aρχοντες του Κατω Κοσμου 3 - Αγρια απολαυση - Gena Showalter
Οκτωβρίου 29, 2015
"He was dark, she was light. He was anguish, she was innocence. He was wrong for her in every way, and yet, when she looked at him, his entire world felt right."
Όπως γνωρίζουμε και από τα προηγούμενα βιβλία της σειράς μια ομάδα αθάνατων πολεμιστών χιλιάδες χρόνια πριν έκλεψε το κουτί της Πανδώρας από την ίδια και τους θεούς και εξαπέλυσε το κακό στον κόσμο. Ως τιμωρία για την πράξη τους, οι θεοί ανάγκασαν κάθε πολεμιστή να «περιέχει» μέσα του ένα δαίμονα. Και κάπως έτσι, οι Άρχοντες του Κάτω Κόσμου δημιουργήθηκαν. Αυτήν την φορά ακολουθούμε τον Reyes που έχει μέσα του τον δαίμονα του πόνου... και τον άγγελο του την Danika.
Την Danika την γνωρίσαμε πρώτη φορά, στο πρώτο βιβλίο της σειράς Άγρια Νύχτα. Όταν ο τιτάνας Κρόνος δίνει εντολή στον Aaron να σκοτώσει την ίδια και την οικογένεια της. Κάνεις δεν ξέρει γιατί έχει δοθεί αυτήν η εντολή έτσι όταν στο δεύτερο βιβλίο ο Aaron χάνει την αυτοκυριαρχία του, οι υπόλοιποι άρχοντες θα προσπαθήσουν να προστατέψουν τον φίλο τους από ένα τραγικό λάθος και την αθώα οικογένεια της ταυτόχρονα. Στην συνέχεια και στο τρίτο βιβλίο η ιστορία μας επικεντρώνεται πλήρως πάνω σε αυτό το πρόβλημα. Ο Aaron ξέρει πως αν επιτρέψει στον εαυτό του να διαπράξει αυτές τις δολοφονίες θα χαθεί στον δαίμονα του για πάντα. Έτσι προτρέπει τον Reyes να τον κλειδώσει σε ένα πλήρως διαμορφωμένο μπουντρούμι. Ενώ η Danika στην προσπάθεια της να σωθεί μπλέκεται με την ομάδα των κυνηγών θανάσιμη εχθροί των Αρχόντων. Όταν ο Reyes την σώσει και την μεταφέρει στο φρούριο του στην Βουδαπέστη, θα πρέπει σύντομα να αποφασίσει με πια πλευρά είναι πραγματικά.
“This means nothing,” she said.
“Less than nothing,” he lied.
“I’ll hate myself later.”
“I hate myself now.”
Ο Reyes δεν μπορεί να βιώσει την ευχαρίστηση χωρίς τον πόνο. Επιπλέον ο δαίμονας του επηρεάζει εκτός από τον ίδιο και τις εκάστοτε εταίρες του. Αυτήν την φορά ο πόνος φαίνεται να επηρεάζεται διαφορετικά από την Danika, με ένα εξαιρετικά μοναδικό τρόπο. Ο Reyes όμως θέλει να την προστατέψει και όχι να είναι αυτός που θα την καταστρέψει. Έτσι προσπαθεί να αντισταθεί από τον πειρασμό. Προστατευτικός, τρυφερός, σοβαρός και κατασταλαγμένος αποπνέει μια πιο ήσυχη και ταυτόχρονα άγρια πλευρά από τους υπόλοιπους άρχοντες.
Pain laughed giddily at the thought, for love brought its own brand of torment. Lots and lots of torment. In the heart, the soul.
Both causing a physical ache too intense to be relieved.
Η Danika από την άλλη ακόμη από μικρό παιδί στοιχειώνεται από περίεργα όνειρα. Βλέπει την κόλαση, των θάνατο, τον πόνο, το αίμα και την δυστυχία. Σκηνές που ζωγραφίζει μετά στους πίνακες της. Αποφασισμένη και σκληρή δεν θα αφήσει να συμβεί τίποτα στην οικογένεια της και τον εαυτό της. Δεν θα πω ψέματα προσωπικά δεν μου πολύ άρεσε ο χαρακτήρας της Danika ειδικά αν υπάρξει σύγκριση με τις δύο προηγούμενες πρωταγωνίστριες. Δεν μου άρεσε η εικόνα του θυμωμένου κοριτσιού που δεν λογαριάζει τίποτα. Είναι νευριάσμενη με τον Reyes που την απήγαγε και που απειλείτε η οικογένεια της. Και φυσικά αυτό είναι λογικό. Αλλά το τόσο μίσος που έβγαζε για τους άρχοντες δεν μπορούσε να σταθεί αφού μπορεί να τις απήγαγαν αλλά το έκαναν μόνο και μόνο για να σώσουν τις ζωές τους. Φυσικά στην πορεία καταλαβαίνει πόσο αδικαιολόγητη είναι η συμπεριφορά της. Αλλά είχε γίνει είδη κουραστική.
Every time she spied him, hate should have filled her. Hate and rage and violence. But every time she peered into the dark fathomless pools of knowledge and pain that were his eyes, she experienced… something else. She drowned, pieces of her dying then quickly reforming for him. Him. Not her family, not her own survival. Him.
Όπως και στα προηγούμενα βιβλία βλέπουμε λίγο από το side stories και των υπόλοιπον ηρώων. Για τον Paris και την Sienna, του Torin και της Cameo του William και φυσικά το καλύτερο και ίσως πιο ενδιαφέρον κομμάτι του βιβλίου τον Aeron και την Legion.
“Legion hissed like a startled cat, the noise scraping at Reyes’s skin. “Me no boy. You think me a boy?”
Everyone stopped, stared. Even Aeron. Reyes was the first to find his voice. “You’re a…girl?” A nod. “Me pretty.”
“Yes, you are.” Reyes exchanged a glance with Lucien. “Beautiful.”
Εαν δεν έχετε διαβάσει τα προηγούμενα δύο βιβλία της σειράς Άγρα Νύχτα και Άγριο Φιλί δεν θα σας πρότεινα να ξεκινήσετε από αυτό. Μπορεί να σταθεί και μόνο του αλλά δεν θα μπορούσατε να το απολαύσετε πραγματικά αφού θα υπάρχουν κάποιοι άγνωστη παράγοντες και θα χαθεί η σύνδεση με τα προηγούμενα. Απολαυστικό, με δράση και πολύ ρομάντζο σίγουρα μια καλή συνέχεια της σειράς αν και δεν μπόρεσε να φτάσει τα δύο προηγούμενα βιβλία της σειράς.
Βαθμολογία: 4/5 αστέρια.
Δείτε επίσης:
0 σχόλια